Bu sayfada, kalıcı çalışanların nasıl kullanılacağı, avantajları, koşulları ve çalışanların korumalı alanı nasıl etkilediği ele alınmaktadır.
Kalıcı işleyici, Bazel sunucusu tarafından başlatılan ve gerçek araç (genellikle bir derleyici) etrafında sarmalayıcı olarak işlev gören veya aracı kendisi olan uzun süreli bir işlemdir. Kalıcı çalışanlardan yararlanmak için aracının bir dizi derleme yapmayı desteklemesi ve sarmalayıcının aracının API'si ile aşağıda açıklanan istek/yanıt biçimi arasında çeviri yapması gerekir. Aynı işçi, aynı derlemede --persistent_worker
işaretiyle ve işaretsiz olarak çağrılabilir. İşçi, aracı uygun şekilde başlatmaktan ve araçla konuşmaktan, ayrıca çıkışta işçileri kapatmaktan sorumludur. Her çalışan örneğine <outputBase>/bazel-workers
altında ayrı bir çalışma dizini atanır (ancak bu dizin için kök dizini ayarlanmaz).
Kalıcı çalışanlar kullanmak, başlangıç maliyetini düşüren, daha fazla JIT derlemesine olanak tanıyan ve örneğin işlem yürütmedeki soyut söz dizimi ağaçlarının önbelleğe alınmasını sağlayan bir yürütme stratejisidir. Bu strateji, uzun süreli bir sürece birden fazla istek göndererek bu iyileştirmeleri gerçekleştirir.
Kalıcı çalışanlar Java, Scala, Kotlin ve daha birçok dil için uygulanır.
NodeJS çalışma zamanı kullanan programlar, çalışan protokolünü uygulamak için @bazel/worker yardımcı kitaplığını kullanabilir.
Kalıcı çalışanları kullanma
Bazel 0.27 ve sonraki sürümler, derlemeleri çalıştırırken varsayılan olarak kalıcı çalışanları kullanır ancak uzaktan çalıştırma önceliklidir. Kalıcı çalışanları desteklemeyen işlemlerde, Bazel her işlem için bir araç örneği başlatır. Geçerli araç anımsatıcıları için worker
stratejisini ayarlayarak derlemenizi kalıcı çalışanları kullanacak şekilde açıkça ayarlayabilirsiniz. En iyi uygulama olarak bu örnekte, worker
stratejisine yedek olarak local
belirtilmiştir:
bazel build //my:target --strategy=Javac=worker,local
Yerel strateji yerine çalışan stratejisi kullanmak, uygulamaya bağlı olarak derleme hızını önemli ölçüde artırabilir. Java için derlemeler 2-4 kat daha hızlı olabilir. Artımlı derlemede bu süre bazen daha da uzayabilir. Bazel derlemesi, işçiler kullanılarak yaklaşık 2,5 kat daha hızlıdır. Daha fazla bilgi için "Çalışan sayısını seçme" bölümüne bakın.
Yerel derleme ortamınızla eşleşen uzak bir derleme ortamınız da varsa uzaktan yürütme ve işleyici yürütme işlemlerini yarıştıran deneysel dinamik stratejiyi kullanabilirsiniz. Dinamik stratejiyi etkinleştirmek için --experimental_spawn_scheduler bayrağını iletin. Bu strateji, işçileri otomatik olarak etkinleştirir. Bu nedenle, worker
stratejisini belirtmeniz gerekmez. Ancak yedek olarak local
veya sandboxed
'yi kullanmaya devam edebilirsiniz.
Çalışan sayısını seçme
Anımsatıcı başına varsayılan çalışan örneği sayısı 4'tür ancak worker_max_instances
işaretiyle ayarlanabilir. Mevcut CPU'ları iyi kullanma ile aldığınız JIT derleme ve önbellek isabetlerinin miktarı arasında bir denge vardır. Daha fazla çalışan olduğunda, daha fazla hedef, JIT'siz kod çalıştırma ve soğuk önbellekleri kullanmayla ilgili başlangıç maliyetlerini karşılar. Derlemeniz gereken az sayıda hedef varsa tek bir çalışan, derleme hızı ile kaynak kullanımı arasında en iyi dengeyi sağlayabilir (örneğin, 8586 numaralı soruna bakın).
worker_max_instances
işareti, her mnemoni ve işaret grubu için maksimum işleyici örneği sayısını belirler (aşağıya bakın). Bu nedenle, karma bir sistemde varsayılan değeri kullanırsanız çok fazla bellek kullanabilirsiniz. Artımlı derlemelerde birden çok çalışan örneğinin avantajı daha da azdır.
Bu grafikte, 64 GB RAM'e sahip 6 çekirdekli hiper iş parçacıklı Intel Xeon 3,5 GHz Linux iş istasyonunda Bazel'in (hedef //src:bazel
) sıfırdan derleme süreleri gösterilmektedir. Her çalışan yapılandırması için beş temiz derleme çalıştırılır ve son dört derlemenin ortalaması alınır.
Şekil 1. Temiz derlemelerin performans iyileştirmelerini gösteren grafik.
Bu yapılandırmada, iki çalışan en hızlı derlemeyi sağlar. Bir çalışana kıyasla yalnızca %14 iyileşme görülür. Daha az bellek kullanmak istiyorsanız bir işleyici iyi bir seçenektir.
Artımlı derleme genellikle daha da fazla avantaj sağlar. Temiz derlemeler nispeten nadirdir ancak derlemeler arasında tek bir dosyanın değiştirilmesi, özellikle test odaklı geliştirmede yaygındır. Yukarıdaki örnekte, artımlı derleme süresini gölgeleyebilecek bazı Java dışı paketleme işlemleri de vardır.
AbstractContainerizingSandboxedSpawn.java dosyasında dahili bir dize sabitinin değiştirilmesinden sonra yalnızca Java kaynaklarını yeniden derlemek (//src/main/java/com/google/devtools/build/lib/bazel:BazelServer_deploy.jar
), 3 kat hızlanma sağlar (bir ısıtma derlemesi atlanarak ortalama 20 artımlı derleme):
Şekil 2. Artımlı derlemelerin performans iyileştirmelerinin grafiği.
Bu hız, yapılan değişikliğe bağlıdır. Yukarıdaki durumda, yaygın olarak kullanılan bir sabit değiştiğinde 6 kat hızlanma ölçülür.
Kalıcı çalışanları değiştirme
Çalışanlara başlangıç işaretlerini belirtmek için --worker_extra_flag
işaretini iletebilirsiniz. Örneğin, --worker_extra_flag=javac=--debug
parametresini iletmek yalnızca Javac için hata ayıklamayı etkinleştirir.
Bu işaretin kullanımı başına ve yalnızca bir anımsatıcı için yalnızca bir çalışan işareti ayarlanabilir.
İşçiler her anımsatıcı için ayrı ayrı değil, aynı zamanda başlangıç bayraklarındaki varyasyonlar için de oluşturulur. Her bir kısaltma ve başlangıç işareti kombinasyonu bir WorkerKey
olarak birleştirilir ve her WorkerKey
için en fazla worker_max_instances
çalışan oluşturulabilir. İşlem yapılandırmasının, kurulum işaretlerini nasıl belirtebileceği hakkında bilgi edinmek için sonraki bölüme bakın.
Normal öncelikli anımsatıcılara tercih edilerek çalıştırılması gereken bir anımsatıcı belirtmek için --high_priority_workers
işaretini kullanabilirsiniz. Bu, her zaman kritik yolda olan işlemlere öncelik vermenize yardımcı olabilir. İstekleri yürüten iki veya daha fazla yüksek öncelikli çalışan varsa diğer tüm çalışanların çalışması engellenir. Bu işaret birden fazla kez kullanılabilir.
--worker_sandboxing
işaretçisi iletildiği takdirde her çalışan isteği, tüm girişleri için ayrı bir korumalı alan dizini kullanır. Korumalı alan oluşturmak, özellikle macOS'te biraz daha zaman alır ancak daha doğru sonuçlar elde etmenizi sağlar.
--worker_quit_after_build
işareti, temel olarak hata ayıklama ve profil oluşturma işlemleri için kullanışlıdır. Bu işaret, derleme tamamlandığında
tüm çalışanları işi bırakmaya zorlar. Ayrıca, çalışanların ne yaptığıyla ilgili daha fazla sonuç almak için --worker_verbose
parametresini de iletebilirsiniz. Bu işaret, WorkRequest
alanındaki verbosity
alanına yansıtılır. Böylece, işleyici uygulamalarının daha ayrıntılı olması sağlanır.
Çalışanlar günlüklerini <outputBase>/bazel-workers
dizininde (ör. /tmp/_bazel_larsrc/191013354bebe14fdddae77f2679c3ef/bazel-workers/worker-1-Javac.log
) depolar.
Dosya adı, çalışan kimliğini ve anımsatıcıyı içerir. Her anımsatıcı için birden fazla WorkerKey
olabilir. Bu nedenle, belirli bir anımsatıcı için worker_max_instances
'ten fazla günlük dosyası görebilirsiniz.
Android derlemeleri için Android Derleme Performansı sayfasında ayrıntıları inceleyin.
Kalıcı çalışanları hayata geçirme
Çalışan oluşturma hakkında daha fazla bilgi için kalıcı çalışan oluşturma sayfasına bakın.
Bu örnekte, JSON kullanan bir işleyici için Starlark yapılandırması gösterilmektedir:
args_file = ctx.actions.declare_file(ctx.label.name + "_args_file")
ctx.actions.write(
output = args_file,
content = "\n".join(["-g", "-source", "1.5"] + ctx.files.srcs),
)
ctx.actions.run(
mnemonic = "SomeCompiler",
executable = "bin/some_compiler_wrapper",
inputs = inputs,
outputs = outputs,
arguments = [ "-max_mem=4G", "@%s" % args_file.path],
execution_requirements = {
"supports-workers" : "1", "requires-worker-protocol" : "json" }
)
Bu tanım doğrultusunda, bu işlemin ilk kullanımı /bin/some_compiler -max_mem=4G --persistent_worker
komut satırının yürütülmesiyle başlar. Foo.java
derleme isteği şu şekilde görünür:
NOT: Protokol arabelleği spesifikasyonunda "alt tireli" (request_id
) kullanılırken JSON protokolünde "büyük/küçük harfli" (requestId
) kullanılır. Bu dokümanda, JSON örneklerinde büyük/küçük harfli, protokolden bağımsız olarak alandan bahsederken ise alt tireli kullanılır.
{
"arguments": [ "-g", "-source", "1.5", "Foo.java" ]
"inputs": [
{ "path": "symlinkfarm/input1", "digest": "d49a..." },
{ "path": "symlinkfarm/input2", "digest": "093d..." },
],
}
Çalışan, bunu stdin
üzerinde yeni satırla sınırlandırılmış JSON biçiminde alır (requires-worker-protocol
JSON olarak ayarlandığından). İşleyici daha sonra işlemi gerçekleştirir ve stdout'sinde Bazel'e JSON biçiminde bir WorkResponse
gönderir. Ardından Bazel bu yanıtı ayrıştırır ve manuel olarak WorkResponse
proto'ya dönüştürür. İlişkili çalışanla JSON yerine ikili kodlu protobuf kullanarak iletişim kurmak için requires-worker-protocol
, proto
olarak şu şekilde ayarlanır:
execution_requirements = {
"supports-workers" : "1" ,
"requires-worker-protocol" : "proto"
}
requires-worker-protocol
'ü yürütme koşullarına eklemezseniz Bazel, varsayılan olarak işçi iletişiminde protobuf'i kullanır.
Bazel, WorkerKey
değerini kısaltmadan ve paylaşılan işaretlerden türetmektedir. Bu nedenle, bu yapılandırma max_mem
parametresinin değiştirilmesine izin veriyorsa kullanılan her değer için ayrı bir işleyici oluşturulur. Çok fazla varyasyon kullanılırsa bu durum aşırı bellek tüketimine yol açabilir.
Her çalışan şu anda bir seferde yalnızca bir isteği işleyebilir. Deneysel çoklu işleyici özelliği, temel araç çoklu iş parçacıklıysa ve sarmalayıcı bunu anlayacak şekilde ayarlandıysa birden fazla iş parçacığı kullanılmasına olanak tanır.
Bu GitHub deposunda, Java ve Python'da yazılan örnek çalışan sarmalayıcılarını görebilirsiniz. JavaScript veya TypeScript üzerinde çalışıyorsanız @bazel/worker paketi ve nodejs çalışan örneği faydalı olabilir.
İşçiler korumalı alanı nasıl etkiler?
Varsayılan olarak worker
stratejisinin kullanılması, local
stratejisine benzer şekilde işlemi bir korumalı alanda çalıştırmaz. --worker_sandboxing
işaretini korumalı alan içindeki tüm çalışanları çalıştıracak şekilde ayarlayabilirsiniz. Böylece, aracın her yürütmesinin yalnızca olması gereken giriş dosyalarını gördüğünden emin olursunuz. Araç, istekler arasında dahili olarak (ör. önbelleğe alma yoluyla) bilgi sızdırmaya devam edebilir. dynamic
stratejisini kullanmak için çalışanların korumalı alana yerleştirilmesi gerekir.
Derleyici önbelleklerinin işleyicilerle doğru şekilde kullanılmasına izin vermek için her giriş dosyasıyla birlikte bir özet gönderilir. Böylece derleyici veya sarmalayıcı, dosyayı okumak zorunda kalmadan girişin hâlâ geçerli olup olmadığını kontrol edebilir.
İstenmeyen önbelleğe almayı korumak için giriş özetleri kullanılırken bile, korumalı alana alınan çalışanlar yalnızca korumalı alana göre daha az katı korumalı alan sunar. Bunun nedeni, araç önceki isteklerden etkilenen diğer dahili durumları koruyabilmesidir.
Multiplex çalışanları, yalnızca çalışan uygulaması destekliyorsa korumalı alana alınabilir. Bu korumalı alan, --experimental_worker_multiplex_sandboxing
işaretiyle ayrı olarak etkinleştirilmelidir. Daha fazla ayrıntı için tasarım dokümanındaki bilgileri inceleyin.
Daha fazla bilgi
Kalıcı çalışanlar hakkında daha fazla bilgi için aşağıdakilere bakın:
- Orijinal kalıcı çalışanlar blog yayını
- Haskell uygulama açıklaması {: .external}
- Mike Morearty'nin blog yayını {: .external}
- Bazel ile Ön Uç Geliştirme: Asana ile Angular/TypeScript ve Kalıcı İşçiler {: .external}
- Bazel stratejileri {: .external}
- bazel-discuss posta listesinde bilgilendirici çalışan stratejisi tartışması {: .external}