Kurallar

Kural, Bazel'in girişlerde gerçekleştirdiği ve bir dizi çıkış üreten bir dizi işlem tanımlar. Bu çıkışlara, kuralın uygulama işlevi tarafından döndürülen sağlayıcılarda referans verilir. Örneğin, C++ ikili kuralı şunları yapabilir:

1. Bir dizi .cpp kaynak dosyası (giriş) alın.
2. Kaynak dosyalarda g++'ü çalıştırın (işlem).
3. Yürütülebilir çıkışı ve çalışma zamanında kullanılabilmesi için diğer dosyaları içeren DefaultInfo sağlayıcıyı döndürün.
4. Hedeften ve bağımlılıklarına ait toplanan C++'ya özgü bilgileri içeren CcInfo sağlayıcısını döndürme

Bazel'in bakış açısından g++ ve standart C++ kitaplıkları da bu kuralın girişleridir. Kural yazarı olarak, yalnızca bir kurala kullanıcı tarafından sağlanan girişleri değil, aynı zamanda işlemleri yürütmek için gereken tüm araçları ve kitaplıkları da dikkate almanız gerekir.

Herhangi bir kuralı oluşturmadan veya değiştirmeden önce Bazel'ın derleme aşamaları hakkında bilgi sahibi olduğunuzdan emin olun. Derlemenin üç aşamasını (yükleme, analiz ve yürütme) anlamanız önemlidir. Kurallar ile makrolar arasındaki farkı anlamak için makrolar hakkında bilgi edinmeniz de faydalı olacaktır. Başlamak için önce Kurallar Eğitimi'ni inceleyin. Ardından bu sayfayı referans olarak kullanın.

Bazel'in kendisine yerleştirilmiş birkaç kural vardır. cc_library ve java_binary gibi bu yerel kurallar, belirli diller için temel düzeyde destek sağlar. Kendi kurallarınızı tanımlayarak Bazel'in doğal olarak desteklemediği diller ve araçlar için benzer destek ekleyebilirsiniz.

Bazel, Starlark dilini kullanarak kural yazmak için bir genişletilebilirlik modeli sağlar. Bu kurallar, doğrudan BUILD dosyalarından yüklenebilen .bzl dosyalarına yazılır.

Kendi kuralınızı tanımlarken hangi özellikleri destekleyeceğine ve çıkışlarını nasıl oluşturacağına siz karar verirsiniz.

Kuralın implementation işlevi, analiz aşaması sırasındaki tam davranışını tanımlar. Bu işlev harici komut çalıştırmaz. Bunun yerine, daha sonra yürütme aşamasında kuralın çıkışlarını oluşturmak için kullanılacak işlemleri kaydeder (gerekirse).

Kural oluşturma

Bir .bzl dosyasında, yeni bir kural tanımlamak için rule işlevini kullanın ve sonucu, genel değişkende depolayın. rule çağrısı, özellikleri ve uygulama işlevini belirtir:

example_library = rule(
    implementation = _example_library_impl,
    attrs = {
        "deps": attr.label_list(),
        ...
    },
)

Bu, example_library adlı bir kural türünü tanımlar.

rule çağrısı, kuralın yürütülebilir bir çıkış (executable=True ile) veya özellikle bir test yürütülebilir dosyası (test=True ile) oluşturup oluşturmadığını da belirtmelidir. İkinci durumda kural bir test kuralı olur ve kuralın adı _test ile bitmelidir.

Hedef örneği oluşturma

Kurallar BUILD dosyalarında yüklenebilir ve çağrılabilir:

load('//some/pkg:rules.bzl', 'example_library')

example_library(
    name = "example_target",
    deps = [":another_target"],
    ...
)

Bir oluşturma kuralına yapılan her çağrı değer döndürmez ancak bir hedef tanımlama yan etkisine sahiptir. Buna kuralın örneklenmesi denir. Bu, yeni hedef için bir ad ve hedefin özelliklerinin değerlerini belirtir.

Kurallar, Starlark işlevlerinden de çağrılabilir ve .bzl dosyalarına yüklenebilir. Kuralları çağıran Starlark işlevlerine Starlark makroları denir. Starlark makroları nihayetinde BUILD dosyalarından çağrılmalıdır ve yalnızca BUILD dosyalarının hedefleri örneklemek için değerlendirildiği yükleme aşamasında çağrılabilir.

Özellikler

Özellik, bir kural bağımsız değişkenidir. Özellikler, bir hedefin uygulanması için belirli değerler sağlayabilir veya diğer hedeflere atıfta bulunarak bağımlılık grafiği oluşturabilir.

srcs veya deps gibi kurala özgü özellikler, bir eşlemenin özellik adlarından şemalara (attr modülü kullanılarak oluşturulan) rule attrs parametresine geçirilmesiyle tanımlanır. name ve visibility gibi ortak özellikler tüm kurallara dolaylı olarak eklenir. Ek özellikler, özel olarak yürütülebilir ve test kurallarına dolaylı olarak eklenir. Bir kurala dolaylı olarak eklenen özellikler, attrs parametresine iletilen sözlüğe dahil edilemez.

Bağımlılık özellikleri

Kaynak kodunu işleyen kurallar genellikle çeşitli bağımlılıkları işlemek için aşağıdaki özellikleri tanımlar:

• srcs, hedefin işlemleri tarafından işlenen kaynak dosyaları belirtir. Özellik şeması genellikle kuralın işlediği kaynak dosya sıralaması için hangi dosya uzantılarının beklendiğini belirtir. Başlık dosyalarına sahip dillerin kuralları, bir hedef ve tüketicileri tarafından işlenen başlıklar için genellikle ayrı bir hdrs özelliği belirtir.
• deps, bir hedef için kod bağımlılıklarını belirtir. Özellik şeması, bu bağımlılıkların hangi sağlayıcılar tarafından sağlanacağını belirtmelidir. (Örneğin, cc_library, CcInfo sağlar.)
• data, bir hedefe bağlı olan tüm yürütülebilir dosyalara çalışma zamanında kullanıma sunulacak dosyaları belirtir. Bu, rastgele dosyaların belirtilmesine izin verir.

example_library = rule(
    implementation = _example_library_impl,
    attrs = {
        "srcs": attr.label_list(allow_files = [".example"]),
        "hdrs": attr.label_list(allow_files = [".header"]),
        "deps": attr.label_list(providers = [ExampleInfo]),
        "data": attr.label_list(allow_files = True),
        ...
    },
)

Bunlar bağımlılık özelliklerine örnektir. Giriş etiketini belirten tüm özellikler (attr.label_list, attr.label veya attr.label_keyed_string_dict ile tanımlananlar), hedef tanımlanırken etiketleri (veya ilgili Label nesneleri) bu özellikte listelenen hedefler ile hedef arasında belirli bir türde bağımlılıkları belirtir. Bu etiketlerin depolama alanı ve muhtemelen yolu, tanımlanan hedefe göre çözülür.

example_library(
    name = "my_target",
    deps = [":other_target"],
)

example_library(
    name = "other_target",
    ...
)

Bu örnekte other_target, my_target'un bir bağımlısıdır ve bu nedenle önce other_target analiz edilir. Hedeflerin bağımlılık grafiğinde bir döngü varsa bu bir hatadır.

Gizli özellikler ve gizli bağımlılıklar

Varsayılan değeri olan bir bağımlılık özelliği örtülü bağımlılık oluşturur. Kullanıcının BUILD dosyasında belirtmediği hedef grafiğin bir parçası olduğu için gizlidir. Kullanıcılar çoğu zaman kuralın kullandığı aracı belirtmek istemediğinden, kural ile araç (derleme zamanı bağımlılığı, derleyici gibi) arasındaki ilişkiyi sabit kodlamak için örtülü bağımlılıklar kullanışlıdır. Kuralın uygulama işlevi içinde bu, diğer bağımlılıklarla aynı şekilde ele alınır.

Kullanıcının bu değeri geçersiz kılmasına izin vermeden örtülü bir bağımlılık sağlamak istiyorsanız alt çizgi (_) ile başlayan bir ad vererek özelliği gizli hale getirebilirsiniz. Özel özelliklerin varsayılan değerleri olmalıdır. Özel özellikleri genellikle yalnızca gizli bağımlılıklarda kullanmak mantıklıdır.

example_library = rule(
    implementation = _example_library_impl,
    attrs = {
        ...
        "_compiler": attr.label(
            default = Label("//tools:example_compiler"),
            allow_single_file = True,
            executable = True,
            cfg = "exec",
        ),
    },
)

Bu örnekte, example_library türündeki her hedefin //tools:example_compiler derleyiciye gizli bir bağımlılığı vardır. Bu sayede, kullanıcı etiketini giriş olarak iletmemiş olsa bile example_library uygulama işlevi, derleyiciyi çağıran işlemler oluşturabilir. _compiler özel bir özellik olduğundan ctx.attr._compiler, bu kural türünün tüm hedeflerinde her zaman //tools:example_compiler değerini işaret eder. Alternatif olarak, özelliği alt çizgi olmadan compiler olarak adlandırabilir ve varsayılan değeri koruyabilirsiniz. Bu, kullanıcıların gerekirse farklı bir derleyici yerine koymasına olanak tanır, ancak derleyici etiketi hakkında bilgi sahibi olmayı gerektirmez.

Dolaylı bağımlılıklar, genellikle kural uygulamasıyla aynı depoda bulunan araçlar için kullanılır. Araç çalışma platformundan veya farklı bir depodan geliyorsa kural, bu aracı bir araç zincirinden almalıdır.

Çıkış özellikleri

attr.output ve attr.output_list gibi çıkış özellikleri, hedefin oluşturduğu bir çıkış dosyasını belirtir. Bu özellikler, bağımlılık özelliklerinden iki şekilde farklıdır:

• Başka bir yerde tanımlanan hedeflere başvurmak yerine çıkış dosyası hedeflerini tanımlarlar.
• Çıkış dosyası hedefleri, örneklenen kural hedefine bağlıdır. Bunun tersi olmaz.

Genel olarak çıkış özellikleri, yalnızca bir kuralın hedef ada dayalı olamayan kullanıcı tanımlı adlara sahip çıkışlar oluşturması gerektiğinde kullanılır. Bir kuralın bir çıkış özelliği varsa kural genellikle out veya outs olarak adlandırılır.

Çıkış özellikleri, önceden bildirilmiş çıkışlar oluşturmanın tercih edilen yoludur. Bu çıkışlara özel olarak bağımlı olunabilir veya komut satırında istenebilir.

Uygulama işlevi

Her kural için bir implementation işlevi gerekir. Bu işlevler, sıkı bir şekilde analiz aşamasında yürütülür ve yükleme aşamasında oluşturulan hedeflerin grafiğini, yürütme aşamasında gerçekleştirilecek işlemlerin grafiğine dönüştürür. Bu nedenle, uygulama işlevleri aslında dosyaları okuyamaz veya yazamaz.

Kural uygulama işlevleri genellikle özeldir (başında alt çizgi bulunan bir adla adlandırılır). Kurallarla aynı şekilde adlandırılırlar ancak sonlarına _impl eklenir.

Uygulama işlevleri tam olarak bir parametre alır: Geleneksel olarak ctx olarak adlandırılan bir kural bağlamı. Sağlayıcıların listesini döndürürler.

Hedefler

Bağımlılıklar, analiz sırasında Target nesneleri olarak temsil edilir. Bu nesneler, hedefin uygulama işlevi yürütüldüğünde oluşturulan sağlayıcıları içerir.

ctx.attr, her bağımlılık özelliğinin adlarına karşılık gelen alanlara sahiptir. Bu alanlarda, bu özellik aracılığıyla her bir doğrudan bağımlılığı temsil eden Target nesne bulunur. label_list özellikleri için bu, Targets öğelerinin bir listesidir. label özellikleri için bu tek bir Target veya None olmalıdır.

Bir hedefin uygulama işlevi, sağlayıcı nesnelerinin bir listesini döndürür:

return [ExampleInfo(headers = depset(...))]

Bunlara, anahtar olarak sağlayıcı türü ile dizin gösterimi ([]) kullanılarak erişilebilir. Bunlar, Starlark'ta tanımlanan özel sağlayıcılar veya Starlark global değişkenleri olarak kullanılabilen yerel kural sağlayıcıları olabilir.

Örneğin, bir kural başlık dosyalarını hdrs özelliği aracılığıyla alıyor ve bunları hedef ile tüketicilerinin derleme işlemlerine sağlıyorsa bunları şu şekilde toplayabilir:

def _example_library_impl(ctx):
    ...
    transitive_headers = [hdr[ExampleInfo].headers for hdr in ctx.attr.hdrs]

Hedefin uygulama işlevinden sağlayıcı nesneleri listesi yerine struct döndürüldüğü eski stil için:

return struct(example_info = struct(headers = depset(...)))

Sağlayıcılar, Target nesnesinin ilgili alanından alınabilir:

transitive_headers = [hdr.example_info.headers for hdr in ctx.attr.hdrs]

Bu stilin kullanılması önerilmez ve kurallar bu stilde taşınmamalıdır.

Dosyalar

Dosyalar File nesneleriyle temsil edilir. Bazel, analiz aşamasında dosya G/Ç işlemi gerçekleştirmediğinden bu nesneler, dosya içeriğini doğrudan okumak veya yazmak için kullanılamaz. Bunun yerine, işlem grafiğinin parçalarını oluşturmak için işlem yayınlayan işlevlere (ctx.actions bölümüne bakın) iletilir.

File, bir kaynak dosya veya oluşturulmuş bir dosya olabilir. Oluşturulan her dosya tam olarak bir işlemin sonucu olmalıdır. Kaynak dosyalar herhangi bir işlemin sonucu olamaz.

Her bağımlılık özelliği için ctx.files'un ilgili alanı, bu özellik aracılığıyla tüm bağımlılıkların varsayılan çıkışlarının bir listesini içerir:

def _example_library_impl(ctx):
    ...
    headers = depset(ctx.files.hdrs, transitive=transitive_headers)
    srcs = ctx.files.srcs
    ...

ctx.file, özellikleri allow_single_file=True olarak ayarlanan bağımlılık özellikleri için tek bir File veya None içerir. ctx.executable, ctx.file ile aynı şekilde çalışır ancak yalnızca spesifikasyonları executable=True ayarlayan bağımlılık özelliklerinin alanlarını içerir.

Çıktıları beyan etme

Analiz aşamasında, bir kuralın uygulama işlevi çıkışlar oluşturabilir. Yükleme aşamasında tüm etiketlerin bilinmesi gerektiğinden bu ek çıkışlarda etiket yoktur. Çıkışlar için File nesneleri ctx.actions.declare_file ve ctx.actions.declare_directory kullanılarak oluşturulabilir. Çıkışların adları genellikle hedefin adına (ctx.label.name) dayanır:

def _example_library_impl(ctx):
  ...
  output_file = ctx.actions.declare_file(ctx.label.name + ".output")
  ...

Çıkış özellikleri için oluşturulanlar gibi önceden bildirilmiş çıkışlar için File nesneleri ctx.outputs öğesinin karşılık gelen alanlarından alınabilir.

İşlemler

İşlem, bir giriş grubundan nasıl çıkış kümesi oluşturulacağını açıklar. Örneğin, "hello.c'de gcc'yi çalıştır ve hello.o'yu al". Bazel, bir işlem oluşturulduğunda komutu hemen çalıştırmaz. Bir işlem başka bir işlemin çıktısına bağlı olabileceğinden, işlemi bağımlılık grafiğine kaydeder. Örneğin, C'de bağlayıcı, derleyiciden sonra çağrılmalıdır.

İşlem oluşturan genel amaçlı işlevler ctx.actions içinde tanımlanır:

• Yürütülebilir bir dosyayı çalıştırmak için ctx.actions.run.
• ctx.actions.run_shell, kabuk komutu çalıştırmak için
• ctx.actions.write, bir dosyaya dize yazmak için kullanılır.
• ctx.actions.expand_template: Şablondan dosya oluşturmak için

ctx.actions.args, işlemlere ait bağımsız değişkenleri verimli bir şekilde toplamak için kullanılabilir. Yürütme zamanına kadar depsetlerin düzleştirilmesini önler:

def _example_library_impl(ctx):
    ...

    transitive_headers = [dep[ExampleInfo].headers for dep in ctx.attr.deps]
    headers = depset(ctx.files.hdrs, transitive=transitive_headers)
    srcs = ctx.files.srcs
    inputs = depset(srcs, transitive=[headers])
    output_file = ctx.actions.declare_file(ctx.label.name + ".output")

    args = ctx.actions.args()
    args.add_joined("-h", headers, join_with=",")
    args.add_joined("-s", srcs, join_with=",")
    args.add("-o", output_file)

    ctx.actions.run(
        mnemonic = "ExampleCompile",
        executable = ctx.executable._compiler,
        arguments = [args],
        inputs = inputs,
        outputs = [output_file],
    )
    ...

İşlemler, giriş dosyaları listesini veya depset'ini alır ve çıkış dosyaları listesini (boş olmayan) oluşturur. Giriş ve çıkış dosyaları grubu analiz aşamasında bilinmelidir. Bağımlılıklardan gelen sağlayıcılar da dahil olmak üzere özelliklerin değerine bağlı olabilir ancak yürütmenin sonucuna bağlı olamaz. Örneğin, işleminizde unzip komutu çalıştırılıyorsa hangi dosyaların şifresinin çözülmesini beklediğinizi belirtmeniz gerekir (unzip komutunu çalıştırmadan önce). Dahili olarak değişken sayıda dosya oluşturan işlemler, bunları tek bir dosyaya (zip, tar veya başka bir arşiv biçimi gibi) sarmalayabilir.

İşlemler, tüm girişlerini listelemelidir. Kullanılmayan girişlerin listelenmesine izin verilir ancak bu durum verimsizdir.

İşlemler, tüm çıkışlarını oluşturmalıdır. Diğer dosyaları yazabilirler ancak çıktılarda olmayan hiçbir şey tüketicilere sunulmaz. Beyan edilen tüm çıkışlar bir işlemle yazılmalıdır.

İşlemler, saf işlevlerle benzerdir: Yalnızca sağlanan girişlere bağlı olmalı ve bilgisayar bilgileri, kullanıcı adı, saat, ağ veya G/Ç cihazlarına (giriş okuma ve çıkış yazma hariç) erişmekten kaçınmalıdır. Çıkış önbelleğe alınıp yeniden kullanılacağı için bu önemlidir.

Bağımlılıklar Bazel tarafından çözülür. Bazel, hangi işlemlerin yürütüleceğine karar verir. Bağımlılık grafiğinde döngü varsa bu bir hatadır. Bir işlemin oluşturulması, işlemin yürütüleceğini garanti etmez. Bu, işlemin çıktılarının derleme için gerekli olup olmadığına bağlıdır.

Sağlayıcılar

Sağlayıcılar, bir kuralın kendisine bağlı diğer kurallara gösterdiği bilgi parçalarıdır. Bu veriler arasında çıkış dosyaları, kitaplıklar, bir aracın komut satırında iletilecek parametreler veya hedefin tüketicilerinin bilmesi gereken başka herhangi bir şey bulunabilir.

Bir kuralın uygulama işlevi yalnızca örneklendirilmiş hedefin doğrudan bağımlılıklarındaki sağlayıcıları okuyabildiğinden, kuralların hedefin bağımlılıkları arasından hedefin tüketicileri tarafından bilinmesi gereken tüm bilgileri genellikle bir depset içinde toplayarak iletmesi gerekir.

Bir hedefin sağlayıcıları, uygulama işlevi tarafından döndürülen Provider nesnelerinin listesi ile belirtilir.

Eski uygulama işlevleri, uygulama işlevinin sağlayıcı nesneleri listesi yerine struct döndürdüğü eski bir tarzda da yazılabilir. Bu stilin kullanılması önerilmez ve kurallar bu stilde taşınmamalıdır.

Varsayılan çıkışlar

Bir hedefin varsayılan çıkışları, hedefin komut satırında derlenmesi istendiğinde varsayılan olarak istenen çıkışlardır. Örneğin, java_library hedefi //pkg:foo varsayılan çıkış olarak foo.jar değerine sahiptir. Bu nedenle, bazel build //pkg:foo komutu tarafından oluşturulur.

Varsayılan çıkışlar, DefaultInfo öğesinin files parametresi tarafından belirtilir:

def _example_library_impl(ctx):
    ...
    return [
        DefaultInfo(files = depset([output_file]), ...),
        ...
    ]

Bir kural uygulaması tarafından DefaultInfo döndürülmezse veya files parametresi belirtilmezse DefaultInfo.files varsayılan olarak tüm önceden beyan edilmiş çıkışları (genellikle çıkış özellikleri tarafından oluşturulanlar) alır.

İşlem gerçekleştiren kurallar, bu çıktıların doğrudan kullanılması beklenmese bile varsayılan çıktılar sağlamalıdır. İstenen çıkışların grafiğinde bulunmayan işlemler budanır. Bir çıkış yalnızca bir hedefin tüketicileri tarafından kullanılıyorsa hedef tek başına oluşturulduğunda bu işlemler gerçekleştirilmez. Yalnızca başarısız hedefi yeniden oluşturmak hatayı yeniden oluşturmayacağından bu durum, hata ayıklamayı daha zor hale getirir.

Çalışma dosyaları

Çalışma dosyaları, bir hedefin çalışma zamanında (derleme zamanı yerine) kullandığı bir dosya grubudur. Bazel, yürütme aşamasında çalışma dosyalarına işaret eden sembolik bağlantılar içeren bir dizin ağacı oluşturur. Bu işlem, çalışma zamanında çalışma dosyalarına erişebilmesi için ortamda ikili dosyayı hazırlar.

Çalıştırma dosyaları, kural oluşturma sırasında manuel olarak eklenebilir. runfiles nesneleri, kural bağlamındaki runfiles yöntemi tarafından ctx.runfiles oluşturulabilir ve DefaultInfo'deki runfiles parametresine iletilebilir. Yürütülebilir kuralların yürütülebilir çıkışı, çalışma dosyalarına dolaylı olarak eklenir.

Bazı kurallar, genellikle data adlı özellikleri belirtir. Bu özellikler, çıkışları hedeflerin çalıştırma dosyalarına eklenir. Ayrıca çalıştırma dosyaları, data ve nihai yürütme için kod sağlayabilecek tüm özelliklerden, genellikle srcs (ilişkili data ile filegroup hedefleri içerebilir) ve deps özelliklerinden de birleştirilmelidir.

def _example_library_impl(ctx):
    ...
    runfiles = ctx.runfiles(files = ctx.files.data)
    transitive_runfiles = []
    for runfiles_attr in (
        ctx.attr.srcs,
        ctx.attr.hdrs,
        ctx.attr.deps,
        ctx.attr.data,
    ):
        for target in runfiles_attr:
            transitive_runfiles.append(target[DefaultInfo].default_runfiles)
    runfiles = runfiles.merge_all(transitive_runfiles)
    return [
        DefaultInfo(..., runfiles = runfiles),
        ...
    ]

Özel sağlayıcılar

Sağlayıcılar, kurala özel bilgileri aktarmak için provider işlevi kullanılarak tanımlanabilir:

ExampleInfo = provider(
    "Info needed to compile/link Example code.",
    fields={
        "headers": "depset of header Files from transitive dependencies.",
        "files_to_link": "depset of Files from compilation.",
    })

Kural uygulama işlevleri daha sonra sağlayıcı örneklerini oluşturup döndürebilir:

def _example_library_impl(ctx):
  ...
  return [
      ...
      ExampleInfo(
          headers = headers,
          files_to_link = depset(
              [output_file],
              transitive = [
                  dep[ExampleInfo].files_to_link for dep in ctx.attr.deps
              ],
          ),
      )
  ]

Sağlayıcıların özel olarak başlatılması

Özel ön işleme ve doğrulama mantığıyla bir sağlayıcının oluşturulmasını korumak mümkündür. Bu, tüm sağlayıcı örneklerinin belirli değişmezlik kurallarına uymasını sağlamak veya kullanıcılara örnek elde etmek için daha temiz bir API sunmak için kullanılabilir.

Bu işlem, provider işlevine bir init geri çağırma işlevi geçirilerek yapılır. Bu geri çağırma verilirse provider() işleminin dönüş türü, iki değerin toplamı olacak şekilde değişir: init kullanılmadığında normal döndürülen değer olan sağlayıcı simgesi ve "ham oluşturucu".

Bu durumda, sağlayıcı sembolü çağrıldığında doğrudan yeni bir örnek döndürmek yerine bağımsız değişkenleri init geri çağırma işlevine iletir. Geri çağırma işlevinin döndürdüğü değer, alan adlarını (dizeleri) değerlerle eşleyen bir sözlük olmalıdır. Bu değer, yeni örneğin alanlarını başlatmak için kullanılır. Geri çağırma işlevinin herhangi bir imzaya sahip olabileceğini ve bağımsız değişkenler imzayla eşleşmezse geri çağırma işlevi doğrudan çağrılmış gibi bir hata bildirildiğini unutmayın.

Buna karşılık ham oluşturucu, init geri çağırma işlevini atlar.

Aşağıdaki örnekte, bağımsız değişkenlerini önceden işlemek ve doğrulamak için init kullanılmaktadır:

# //pkg:exampleinfo.bzl

_core_headers = [...]  # private constant representing standard library files

# It's possible to define an init accepting positional arguments, but
# keyword-only arguments are preferred.
def _exampleinfo_init(*, files_to_link, headers = None, allow_empty_files_to_link = False):
    if not files_to_link and not allow_empty_files_to_link:
        fail("files_to_link may not be empty")
    all_headers = depset(_core_headers, transitive = headers)
    return {'files_to_link': files_to_link, 'headers': all_headers}

ExampleInfo, _new_exampleinfo = provider(
    ...
    init = _exampleinfo_init)

export ExampleInfo

Ardından, kural uygulaması sağlayıcıyı aşağıdaki gibi örneklendirebilir:

    ExampleInfo(
        files_to_link=my_files_to_link,  # may not be empty
        headers = my_headers,  # will automatically include the core headers
    )

Ham kurucu, init mantığından geçmeyen alternatif herkese açık fabrika işlevleri tanımlamak için kullanılabilir. Örneğin, exampleinfo.bzl'de:

def make_barebones_exampleinfo(headers):
    """Returns an ExampleInfo with no files_to_link and only the specified headers."""
    return _new_exampleinfo(files_to_link = depset(), headers = all_headers)

Ham kurucu genellikle adı alt çizgiyle başlayan bir değişkene (yukarıdaki _new_exampleinfo) bağlanır. Böylece kullanıcı kodu, kurucuyu yükleyemez ve rastgele sağlayıcı örnekleri oluşturamaz.

init'ün başka bir kullanımı, kullanıcının sağlayıcı simgesini çağırmasını tamamen engellemek ve bunun yerine kullanıcıyı fabrika işlevini kullanmaya zorlamaktır:

def _exampleinfo_init_banned(*args, **kwargs):
    fail("Do not call ExampleInfo(). Use make_exampleinfo() instead.")

ExampleInfo, _new_exampleinfo = provider(
    ...
    init = _exampleinfo_init_banned)

def make_exampleinfo(...):
    ...
    return _new_exampleinfo(...)

Yürütülebilir kurallar ve test kuralları

Yürütülebilir kurallar, bazel run komutu tarafından çağrılabilecek hedefleri tanımlar. Test kuralları, hedefleri bazel test komutuyla da çağrılabilecek özel bir tür çalıştırılabilir kuraldır. Yürütülebilir ve test kuralları, rule çağrısında ilgili executable veya test bağımsız değişkenini True olarak ayarlayarak oluşturulur:

example_binary = rule(
   implementation = _example_binary_impl,
   executable = True,
   ...
)

example_test = rule(
   implementation = _example_binary_impl,
   test = True,
   ...
)

Test kurallarının adları _test ile bitmelidir. (Test hedef adları da genellikle kural gereği _test ile biter ancak bu zorunlu değildir.) Test dışı kurallarda bu son ek olmamalıdır.

Her iki kural türü de run veya test komutları tarafından çağrılacak, yürütülebilir bir çıkış dosyası (önceden bildirilmiş olabilir veya bildirilmemiş olabilir) oluşturmalıdır. Bazel'a bir kural çıkışlarından hangilerinin yürütülebilir olarak kullanılacağını bildirmek için bunu, döndürülen DefaultInfo sağlayıcısının executable bağımsız değişkeni olarak iletin. Bu executable, kuralın varsayılan çıkışlarına eklenir (bu nedenle bunu hem executable hem de files'a iletmeniz gerekmez). Ayrıca çalışma dosyalarına da dolaylı olarak eklenir:

def _example_binary_impl(ctx):
    executable = ctx.actions.declare_file(ctx.label.name)
    ...
    return [
        DefaultInfo(executable = executable, ...),
        ...
    ]

Bu dosyayı oluşturan işlem, dosyada yürütülebilir bitini ayarlamalıdır. ctx.actions.run veya ctx.actions.run_shell işlemleri için bu işlem, işlem tarafından çağrılan temel araç tarafından yapılmalıdır. ctx.actions.write işlemi için is_executable=True değerini iletin.

Eski davranış olarak, yürütülebilir kuralların özel bir ctx.outputs.executable önceden tanımlanmış çıkışı vardır. Bu dosya, DefaultInfo kullanarak bir dosya belirtmezseniz varsayılan yürütülebilir dosya olur; aksi takdirde kullanılmamalıdır. Bu çıkış mekanizması, analiz sırasında yürütülebilir dosyanın adını özelleştirmeyi desteklemediği için desteği sonlandırılmıştır.

Yürütülebilir kural ve test kuralı örneklerini inceleyin.

Yürütülebilir kurallar ve test kuralları, tüm kurallar için eklenenlere ek olarak, dolaylı olarak tanımlanmış ek özelliklere sahiptir. Anlamlı olarak eklenen özelliklerin varsayılan değerleri değiştirilemez. Ancak bu durum, özel bir kuralı varsayılan değeri değiştiren bir Starlark makrosuna sarmalayarak atlatılabilir:

def example_test(size="small", **kwargs):
  _example_test(size=size, **kwargs)

_example_test = rule(
 ...
)

Runfiles konumu

Bir yürütülebilir hedef bazel run (veya test) ile çalıştırıldığında, runfiles dizininin kökü yürütülebilir dosyanın yanındadır. Yollar aşağıdaki gibi ilişkilidir:

# Given launcher_path and runfile_file:
runfiles_root = launcher_path.path + ".runfiles"
workspace_name = ctx.workspace_name
runfile_path = runfile_file.short_path
execution_root_relative_path = "%s/%s/%s" % (
    runfiles_root, workspace_name, runfile_path)

runfiles dizini altındaki bir File'nin yolu File.short_path'ye karşılık gelir.

Doğrudan bazel tarafından yürütülen ikili program, runfiles dizininin köküne bitişiktir. Ancak çalışma dosyalarından from adlı ikili dosyalar aynı varsayımı yapamaz. Bu sorunu azaltmak için her ikili, bir ortam veya komut satırı bağımsız değişkeni/işareti kullanarak çalıştırma dosyası kökünü parametre olarak kabul etmenin bir yolunu sağlamalıdır. Bu sayede ikili dosyalar, çağırdığı ikili dosyalara doğru standart çalışma dosyası kökünü iletebilir. Bu ayar yapılmazsa bir ikili, çağrılan ilk ikili olduğunu tahmin edebilir ve bitişik bir runfiles dizini arayabilir.

İleri seviye konular

Çıkış dosyaları isteğinde bulunma

Tek bir hedefin birden fazla çıkış dosyası olabilir. Bir bazel build komutu çalıştırıldığında, komuta verilen hedeflerin bazı çıkışlarının istendiği kabul edilir. Bazel yalnızca istenen bu dosyaları ve doğrudan veya dolaylı olarak bu dosyalara bağlı olan dosyaları derleyebilir. (İşlem grafiği açısından Bazel yalnızca istenen dosyaların geçişli bağımlılıkları olarak erişilebilen işlemleri yürütür.)

Varsayılan çıkışlara ek olarak, komut satırında açıkça istenebilecek herhangi bir önceden bildirilmiş çıkış vardır. Kurallar, çıktı özellikleri aracılığıyla önceden tanımlanmış çıkışları belirtebilir. Bu durumda, kullanıcı kuralı örneklendirirken çıkışlar için açıkça etiketler seçer. Çıkış özellikleri için File nesnelerini almak amacıyla ilgili ctx.outputs özelliğini kullanın. Kurallar, hedef ada göre de önceden bildirilmiş çıkışları dolaylı olarak tanımlayabilir ancak bu özelliğin desteği sonlandırılmıştır.

Varsayılan çıkışlara ek olarak, birlikte istenebilecek çıkış dosyası koleksiyonları olan çıkış grupları da vardır. Bu bilgiler --output_groups ile istenebilir. Örneğin, bir hedef //pkg:mytarget, debug_files çıkış grubuna sahip bir kural türüne sahipse bu dosyalar bazel build //pkg:mytarget --output_groups=debug_files çalıştırılarak oluşturulabilir. Önceden tanımlanmamış çıkışların etiketi olmadığından yalnızca varsayılan çıkışlarda veya bir çıkış grubunda görünerek istenebilirler.

Çıkış grupları, OutputGroupInfo sağlayıcısıyla belirtilebilir. Birçok yerleşik sağlayıcının aksine OutputGroupInfo'ün, çıkış gruplarını tanımlamak için rastgele adlara sahip parametreler alabileceğini unutmayın:

def _example_library_impl(ctx):
    ...
    debug_file = ctx.actions.declare_file(name + ".pdb")
    ...
    return [
        DefaultInfo(files = depset([output_file]), ...),
        OutputGroupInfo(
            debug_files = depset([debug_file]),
            all_files = depset([output_file, debug_file]),
        ),
        ...
    ]

Ayrıca çoğu sağlayıcının aksine OutputGroupInfo, aynı çıkış gruplarını tanımlamadıkları sürece hem bir yön hem de bu yönün uygulandığı kural hedefi tarafından döndürülebilir. Bu durumda, ortaya çıkan sağlayıcılar birleştirilir.

OutputGroupInfo değerinin genellikle bir hedeften tüketicilerinin işlemlerine belirli dosya türlerini iletmek için kullanılmaması gerektiğini unutmayın. Bunun yerine kurala özgü sağlayıcılar tanımlayın.

Yapılandırmalar

Farklı bir mimari için C++ ikili programı derlemek istediğinizi düşünün. Derleme karmaşık olabilir ve birkaç adımdan oluşabilir. Derleyiciler ve kod oluşturucular gibi bazı ara ikili dosyaların yürütme platformunda (barındırma sunucunuz veya uzak bir yürütücü olabilir) çalıştırılması gerekir. Nihai çıkış gibi bazı ikili dosyalar, hedef mimari için derlenmelidir.

Bu nedenle Bazel'de "yapılandırmalar" ve geçişler kavramı vardır. En üstteki hedefler (komut satırında istenenler) "hedef" yapılandırmasında oluşturulurken yürütme platformunda çalışması gereken araçlar ise "exec" yapılandırmasında oluşturulur. Kurallar, yapılandırmaya bağlı olarak farklı işlemler oluşturabilir (ör. derleyiciye iletilen CPU mimarisini değiştirmek için). Bazı durumlarda, farklı yapılandırmalar için aynı kitaplığa ihtiyaç duyulabilir. Bu durumda, analiz edilir ve muhtemelen birden çok kez oluşturulur.

Bazel, varsayılan olarak bir hedefin bağımlılarını hedefin kendisiyle aynı yapılandırmada, yani geçişler olmadan oluşturur. Bağımlılık, hedefin oluşturulmasına yardımcı olması için gereken bir araç olduğunda ilgili özellik, yönetici yapılandırmasına geçişi belirtmelidir. Bu, aracın ve tüm bağımlılarının yürütme platformu için derlenmesine neden olur.

Bağımlılıkların aynı yapılandırmada mı yoksa bir yürütme yapılandırmasına mı oluşturulacağına karar vermek için her bağımlılık özelliğinde cfg kullanabilirsiniz. Bir bağımlılık özelliğinde executable=True işareti varsa cfg açıkça ayarlanmalıdır. Bu, yanlış yapılandırma için yanlışlıkla bir araç oluşturmaya karşı önlem almaktır. Örneği inceleyin

Genel olarak, çalışma zamanında ihtiyaç duyulacak kaynaklar, bağımlı kitaplıklar ve yürütülebilir dosyalar aynı yapılandırmayı kullanabilir.

Derleme işleminin bir parçası olarak çalıştırılan araçlar (ör. derleyiciler veya kod oluşturucular) bir exec yapılandırması için derlenmelidir. Bu durumda, özellikte cfg="exec" değerini belirtin.

Aksi takdirde, çalışma zamanında kullanılan yürütülebilir dosyalar (örneğin bir testin parçası olarak) hedef yapılandırma için derlenmelidir. Bu durumda, özellikte cfg="target" değerini belirtin.

cfg="target" aslında hiçbir şey yapmaz: Yalnızca kural tasarımcılarının niyetleri konusunda net olmalarına yardımcı olmak için kullanılan bir kolaylık değeridir. executable=False olduğunda (cfg isteğe bağlıdır), bu seçeneği yalnızca okunabilirliği gerçekten artırdığı durumlarda ayarlayın.

cfg=my_transition simgesini kullanarak kullanıcı tanımlı geçişler de kullanabilirsiniz. Bu geçişler, kural yazarlarına yapılandırmaları değiştirme konusunda çok fazla esneklik sağlar. Bunun dezavantajı ise derleme grafiğinin daha büyük ve daha az anlaşılır hale gelmesidir.

Not: Bazel'de geçmişte yürütme platformu kavramı yoktu ve bunun yerine tüm derleme işlemlerinin ana makinede çalıştığı kabul ediliyordu. 6.0'dan önceki Bazel sürümleri, bunu temsil etmek için ayrı bir "ana makine" yapılandırması oluşturuyordu. Kodda veya eski dokümanlarda "ana makine"ye yapılan referanslar görürseniz bu terim ana makineyi ifade eder. Kavramsal oluşan bu ek yükten kaçınmak için Bazel 6.0 veya daha yeni bir sürüm kullanmanızı öneririz.

Yapılandırma parçaları

Kurallar cpp, java ve jvm gibi yapılandırma parçalarına erişebilir. Ancak erişim hatalarını önlemek için gerekli tüm parçalar bildirilmelidir:

def _impl(ctx):
    # Using ctx.fragments.cpp leads to an error since it was not declared.
    x = ctx.fragments.java
    ...

my_rule = rule(
    implementation = _impl,
    fragments = ["java"],      # Required fragments of the target configuration
    host_fragments = ["java"], # Required fragments of the host configuration
    ...
)

Runfile sembolik bağlantıları

Normalde, bir dosyanın runfiles ağacındaki göreli yolu, söz konusu dosyanın kaynak ağaç veya oluşturulan çıkış ağacındaki göreli yolu ile aynıdır. Bu değerlerin bir nedenle farklı olması gerekiyorsa root_symlinks veya symlinks bağımsız değişkenlerini belirtebilirsiniz. root_symlinks, yolları dosyalarla eşleyen bir sözlüktür. Bu yolların referans noktası, runfiles dizininin köküdür. symlinks sözlüğü aynıdır ancak yolların önüne ana çalışma alanının adı (mevcut hedefi içeren deposunun adı değil) gizli olarak eklenir.

    ...
    runfiles = ctx.runfiles(
        root_symlinks = {"some/path/here.foo": ctx.file.some_data_file2}
        symlinks = {"some/path/here.bar": ctx.file.some_data_file3}
    )
    # Creates something like:
    # sometarget.runfiles/
    #     some/
    #         path/
    #             here.foo -> some_data_file2
    #     <workspace_name>/
    #         some/
    #             path/
    #                 here.bar -> some_data_file3

symlinks veya root_symlinks kullanılıyorsa iki farklı dosyayı, çalıştırma dosyaları ağacında aynı yola eşlememeye dikkat edin. Bu, derlemenin çakışmayı açıklayan bir hatayla başarısız olmasına neden olur. Sorunu düzeltmek için çakışma olmaması amacıyla ctx.runfiles bağımsız değişkenlerinizi değiştirmeniz gerekir. Bu kontrol, kuralınızı kullanan tüm hedeflerin yanı sıra bu hedeflere bağlı her tür hedef için yapılır. Bu durum, aracınızın başka bir araç tarafından aktarmalı olarak kullanılması muhtemelse özellikle risklidir. Simge bağlantısı adları, bir aracın çalışma dosyalarında ve tüm bağımlılıklarında benzersiz olmalıdır.

Kod kapsamı

coverage komutu çalıştırıldığında derlemenin belirli hedefler için kapsam enstrümasyonu eklemesi gerekebilir. Derleme, enstrümante edilen kaynak dosyaların listesini de toplar. Değerlendirmeye alınan hedeflerin alt kümesi, --instrumentation_filter işaretiyle kontrol edilir. --instrument_test_targets belirtilmediği sürece test hedefleri hariç tutulur.

Bir kural uygulaması derleme sırasında kapsam enstrümasyonu ekliyorsa bunu uygulama işlevinde hesaba katması gerekir. Bir hedefin kaynaklarının enstrümasyona tabi tutulması gerekiyorsa ctx.coverage_instrumented kapsam modunda true değerini döndürür:

# Are this rule's sources instrumented?
if ctx.coverage_instrumented():
  # Do something to turn on coverage for this compile action

Kapsam modunda her zaman açık olması gereken mantık (bir hedefin kaynaklarının özel olarak enstrümante edilip edilmediği), ctx.configuration.coverage_enabled değerine göre koşullandırılabilir.

Kural, derlemeden önce doğrudan bağımlılıklarından kaynak içeriyorsa (ör. başlık dosyaları) bağımlılıkların kaynaklarının da enstrümante edilmesi gerekiyorsa derleme zamanı enstrümantasyonunu da etkinleştirmesi gerekebilir:

# Are this rule's sources or any of the sources for its direct dependencies
# in deps instrumented?
if (ctx.configuration.coverage_enabled and
    (ctx.coverage_instrumented() or
     any([ctx.coverage_instrumented(dep) for dep in ctx.attr.deps]))):
    # Do something to turn on coverage for this compile action

Kurallar ayrıca, coverage_common.instrumented_files_info kullanılarak oluşturulan InstrumentedFilesInfo sağlayıcıyla kapsam için hangi özelliklerin alakalı olduğu hakkında bilgi sağlamalıdır. instrumented_files_info öğesinin dependency_attributes parametresi, deps gibi kod bağımlılıkları ve data gibi veri bağımlılıkları da dahil olmak üzere tüm çalışma zamanı bağımlılık özelliklerini listelemelidir. Kapsam enstrümantasyonu eklenebilirse source_attributes parametresi, kuralın kaynak dosya özelliklerini listelemelidir:

def _example_library_impl(ctx):
    ...
    return [
        ...
        coverage_common.instrumented_files_info(
            ctx,
            dependency_attributes = ["deps", "data"],
            # Omitted if coverage is not supported for this rule:
            source_attributes = ["srcs", "hdrs"],
        )
        ...
    ]

InstrumentedFilesInfo döndürülmezse dependency_attributes içinde cfg, özellik şemasında "host" veya "exec" olarak ayarlanmayan her bir araç dışı bağımlılık özelliği ile varsayılan bir öğe oluşturulur. (srcs gibi özellikleri source_attributes yerine dependency_attributes içine yerleştirdiği için bu ideal bir davranış değildir ancak bağımlılık zincirindeki tüm kurallar için açık kapsam yapılandırması gerekmesini önler.)

Doğrulama İşlemleri

Bazen derlemeyle ilgili bir şeyi doğrulamanız gerekir ve bu doğrulamayı yapmak için gereken bilgiler yalnızca yapılarda (kaynak dosyalar veya oluşturulan dosyalar) bulunur. Bu bilgiler yapılarda bulunduğundan, kurallar dosyaları okuyamadığından kurallar analiz zamanında bu doğrulamayı yapamaz. Bunun yerine, işlemlerin bu doğrulamayı yürütme sırasında yapması gerekir. Doğrulama başarısız olduğunda işlem de başarısız olur ve dolayısıyla derleme de başarısız olur.

Çalıştırılabilecek doğrulamalara örnek olarak statik analiz, linting, bağımlılık ve tutarlılık kontrolleri ve stil kontrolleri verilebilir.

Doğrulama işlemleri, yapı oluşturmak için gerekli olmayan işlem parçalarını ayrı işlemlere taşıyarak derleme performansını iyileştirmeye de yardımcı olabilir. Örneğin, derleme ve hata analizi yapan tek bir işlem bir derleme işlemine ve bir hata analizi işlemine ayrılabiliyorsa hata analizi işlemi, doğrulama işlemi olarak çalıştırılabilir ve diğer işlemlerle paralel olarak çalıştırılabilir.

Bu "doğrulama işlemleri" genellikle yalnızca girişleriyle ilgili iddialarda bulunmaları gerektiğinden derlemede başka bir yerde kullanılan bir şey üretmez. Ancak bu durum bir sorun teşkil eder: Bir doğrulama işlemi, derlemede başka bir yerde kullanılan bir şey üretmiyorsa kural, işlemi nasıl çalıştırır? Geçmişte, doğrulama işleminin boş bir dosya oluşturması ve bu çıktıyı derlemedeki diğer önemli işlemlerin girişlerine yapay olarak eklemesi yaklaşımı benimseniyordu:

Bazel, derleme işlemi çalıştırıldığında doğrulama işlemini her zaman çalıştıracağı için bu yöntem işe yarar. Ancak bu yöntemin önemli dezavantajları vardır:

1. Doğrulama işlemi, derlemenin kritik yolundadır. Bazel, derleme işleminin çalıştırılması için boş çıktının gerekli olduğunu düşündüğü için derleme işlemi girişi yoksayacak olsa bile önce doğrulama işlemini çalıştırır. Bu, paralelliği azaltır ve derlemeleri yavaşlatır.

2. Derleme işlemi yerine derlemedeki diğer işlemler çalışabilirse doğrulama işlemlerinin boş çıkışlarının bu işlemlere de eklenmesi gerekir (örneğin, java_library kaynak jar çıkışı). Bu durum ayrıca, derleme işlemi yerine çalıştırılabilecek yeni işlemlerin daha sonra eklenmesi ve boş doğrulama çıkışının yanlışlıkla bırakılması durumunda da soruna neden olur.

Bu sorunların çözümü, Doğrulamalar Çıkış Grubu'nu kullanmaktır.

Doğrulamalar Çıkış Grubu

Doğrulama Çıktı Grubu, doğrulama işlemlerinin aksi takdirde kullanılmayan çıkışlarını tutmak için tasarlanmış bir çıkış grubudur. Böylece, diğer işlemlerin girişlerine yapay olarak eklenmeleri gerekmez.

Bu grup, --output_groups işaretinin değerinden ve hedefin nasıl bağımlı olduğundan (örneğin, komut satırında, bağımlılık olarak veya hedefin gizli çıkışları aracılığıyla) bağımsız olarak çıkışlarının her zaman istenmesi açısından özeldir. Normal önbelleğe alma ve artımlılığın geçerliliğini koruduğunu unutmayın: Doğrulama işleminin girişleri değişmediyse ve doğrulama işlemi daha önce başarılı olduysa doğrulama işlemi çalıştırılmaz.

Bu çıkış grubunu kullanmak için doğrulama işlemlerinin boş olsa bile bir dosya oluşturması gerekir. Bu işlem, normalde çıkış oluşturmayan bazı araçları sarmalayarak dosya oluşturmayı gerektirebilir.

Bir hedefin doğrulama işlemleri üç durumda çalıştırılmaz:

• Hedef bir araç olarak kullanıldığında
• Hedef, gizli bir bağımlılık olarak kullanıldığında (ör. "_" ile başlayan bir özellik)
• Hedef, ana makine veya yürütme yapılandırmasında oluşturulduğunda.

Bu hedeflerin, doğrulama hatalarını ortaya çıkaracak kendi ayrı derlemelerinin ve testlerinin olduğu varsayılır.

Doğrulamalar Çıkış Grubu'nu kullanma

Doğrulamalar Çıkış Grubu _validation olarak adlandırılır ve diğer çıkış grupları gibi kullanılır:

def _rule_with_validation_impl(ctx):

  ctx.actions.write(ctx.outputs.main, "main output\n")

  ctx.actions.write(ctx.outputs.implicit, "implicit output\n")

  validation_output = ctx.actions.declare_file(ctx.attr.name + ".validation")
  ctx.actions.run(
      outputs = [validation_output],
      executable = ctx.executable._validation_tool,
      arguments = [validation_output.path])

  return [
    DefaultInfo(files = depset([ctx.outputs.main])),
    OutputGroupInfo(_validation = depset([validation_output])),
  ]


rule_with_validation = rule(
  implementation = _rule_with_validation_impl,
  outputs = {
    "main": "%{name}.main",
    "implicit": "%{name}.implicit",
  },
  attrs = {
    "_validation_tool": attr.label(
        default = Label("//validation_actions:validation_tool"),
        executable = True,
        cfg = "exec"),
  }
)

Doğrulama çıkış dosyasının DefaultInfo'e veya başka bir işlemin girişlerine eklenmediğini unutmayın. Bu tür bir kuralın hedefi için doğrulama işlemi, hedef etikete bağlıysa veya hedefin herhangi bir gizli çıkışına doğrudan ya da dolaylı olarak bağlıysa yine de çalışır.

Genellikle doğrulama işlemleri çıktılarının yalnızca doğrulama çıkış grubuna gitmesi ve diğer işlemlerin girişlerine eklenmemesi önemlidir. Aksi takdirde, paralellik kazanımları geçersiz kılınabilir. Ancak, Bazel'in şu anda bunu uygulamak için özel bir denetimi olmadığını unutmayın. Bu nedenle, doğrulama işlemi çıkışlarının Starlark kurallarıyla ilgili testlerdeki işlemlerin girişlerine eklenmediğini test etmeniz gerekir. Örneğin:

load("@bazel_skylib//lib:unittest.bzl", "analysistest")

def _validation_outputs_test_impl(ctx):
  env = analysistest.begin(ctx)

  actions = analysistest.target_actions(env)
  target = analysistest.target_under_test(env)
  validation_outputs = target.output_groups._validation.to_list()
  for action in actions:
    for validation_output in validation_outputs:
      if validation_output in action.inputs.to_list():
        analysistest.fail(env,
            "%s is a validation action output, but is an input to action %s" % (
                validation_output, action))

  return analysistest.end(env)

validation_outputs_test = analysistest.make(_validation_outputs_test_impl)

Doğrulama İşlemleri İşareti

Doğrulama işlemlerinin çalıştırılması, varsayılan olarak "doğru" değerini alan --run_validations komut satırı işaretiyle kontrol edilir.

Kullanımdan kaldırılan özellikler

Kullanımdan kaldırılan önceden tanımlanmış çıkışlar

Önceden tanımlanmış çıkışları kullanmanın iki desteği sonlandırılmış yolu vardır:

• rule'ın outputs parametresi, önceden tanımlanmış çıkış etiketleri oluşturmak için çıkış özellik adları ile dize şablonları arasında bir eşleme belirtir. Önceden tanımlanmamış çıkışları kullanmayı ve çıkışları DefaultInfo.files'e açıkça eklemeyi tercih edin. Önceden tanımlanmış bir çıktının etiketi yerine, çıktıyı kullanan kurallar için kural hedefinin etiketini giriş olarak kullanın.

• Yürütülebilir kurallar için ctx.outputs.executable, kural hedefiyle aynı ada sahip önceden tanımlanmış bir yürütülebilir çıkışa başvurur. Çıktıyı açıkça belirtmeyi tercih edin (ör. ctx.actions.declare_file(ctx.label.name) ile) ve yürütülebilir dosyayı oluşturan komutun izinlerini yürütmeye izin verecek şekilde ayarladığından emin olun. Yürütülebilir çıkışı DefaultInfo işlevinin executable parametresine açıkça iletin.

Kullanılmaması gereken çalışma dosyası özellikleri

ctx.runfiles ve runfiles türü, çoğu eski nedenlerle korunan karmaşık bir özellik grubuna sahiptir. Aşağıdaki öneriler karmaşıklığı azaltmaya yardımcı olur:

• ctx.runfiles'in collect_data ve collect_default modlarını kullanmaktan kaçının. Bu modlar, belirli kodlanmış bağımlılık kenarlarında çalışma dosyalarını dolaylı olarak kafa karıştırıcı şekillerde toplar. Bunun yerine, ctx.runfiles dosyasının files veya transitive_files parametrelerini kullanarak ya da bağımlılıklardaki çalışma dosyalarını runfiles = runfiles.merge(dep[DefaultInfo].default_runfiles) ile birleştirerek dosya ekleyin.

• DefaultInfo oluşturucunun data_runfiles ve default_runfiles kullanımından kaçının. Bunun yerine DefaultInfo(runfiles = ...) değerini belirtin. "Varsayılan" ve "veri" çalışma dosyaları arasındaki ayrım, eski nedenlerden dolayı korunur. Örneğin, bazı kurallar varsayılan çıkışlarını data_runfiles'e, ancak default_runfiles'e koymaz. Kurallar, data_runfiles yerine hem varsayılan çıkışları içermeli hem de çalıştırma dosyaları sağlayan özelliklerden (genellikle data) default_runfiles özelliğini birleştirmelidir.

• runfiles'ü DefaultInfo'dan alırken (genellikle yalnızca mevcut kural ile bağımlılıkları arasındaki çalıştırma dosyalarını birleştirmek için) DefaultInfo.data_runfiles'i değil DefaultInfo.default_runfiles kullanın.

Eski sağlayıcılardan taşıma

Bazel sağlayıcıları daha önce Target nesnesinde basit alanlardı. Nokta operatörü kullanılarak erişilen bu alanlar, alanın kuralın uygulama işlevi tarafından döndürülen bir yapıya yerleştirilmesiyle oluşturulmuştur.

Bu stilin desteği sonlandırılmıştır ve yeni kodlarda kullanılmamalıdır; taşıma işleminde size yardımcı olabilecek bilgiler için aşağıya bakın. Yeni sağlayıcı mekanizması, ad çakışmalarını önler. Ayrıca, sağlayıcı örneğine erişen tüm kodların sağlayıcı simgesini kullanarak bu örneği almasını zorunlu kılarak veri gizleme özelliğini de destekler.

Eski sağlayıcılar şu anda hâlâ desteklenmektedir. Bir kural, aşağıdaki gibi hem eski hem de modern sağlayıcıları döndürebilir:

def _old_rule_impl(ctx):
  ...
  legacy_data = struct(x="foo", ...)
  modern_data = MyInfo(y="bar", ...)
  # When any legacy providers are returned, the top-level returned value is a
  # struct.
  return struct(
      # One key = value entry for each legacy provider.
      legacy_info = legacy_data,
      ...
      # Additional modern providers:
      providers = [modern_data, ...])

Bu kuralın bir örneği için elde edilen Target nesnesi dep ise sağlayıcılar ve içerikleri dep.legacy_info.x ve dep[MyInfo].y olarak alınabilir.

Döndürülen yapı, providers'e ek olarak özel anlamı olan (ve dolayısıyla ilgili eski sağlayıcıyı oluşturmayan) başka alanlar da alabilir:

• files, runfiles, data_runfiles, default_runfiles ve executable alanları, DefaultInfo'teki aynı adlı alanlara karşılık gelir. DefaultInfo sağlayıcısı döndürürken bu alanlardan herhangi birinin belirtilmesine izin verilmez.

• output_groups alanı bir yapı değeri alır ve bir OutputGroupInfo değerine karşılık gelir.

provides kural bildirimlerinde ve providers bağımlılık özelliği bildirimlerinde, eski sağlayıcılar dize olarak, modern sağlayıcılar ise *Info sembolleri ile aktarılır. Taşıma işlemi sırasında dizelerden sembollere geçtiğinizden emin olun. Tüm kuralların atomik olarak güncellenmesinin zor olduğu karmaşık veya büyük kural kümeleri için aşağıdaki adım sırasını uygulamanız daha kolay olabilir:

1. Yukarıdaki söz dizimini kullanarak eski sağlayıcıyı oluşturan kuralları, hem eski hem de modern sağlayıcıları oluşturacak şekilde değiştirin. Eski sağlayıcıyı döndürdüğünü belirten kurallarda, bu beyanı hem eski hem de modern sağlayıcıları içerecek şekilde güncelleyin.

2. Eski sağlayıcıyı kullanan kuralları, bunun yerine modern sağlayıcıyı kullanacak şekilde değiştirin. Herhangi bir özellik bildirimleri için eski sağlayıcı gerekiyorsa bunları da modern sağlayıcıyı gerektirecek şekilde güncelleyin. İsterseniz bu çalışmayı 1. adımla birlikte yürütebilirsiniz. Bunun için tüketicilerin sağlayıcılardan birini kabul etmesini/zorunlu tutmasını sağlayın: hasattr(target, 'foo') kullanarak eski sağlayıcının varlığını veya FooInfo in target kullanarak yeni sağlayıcının varlığını test edin.

3. Eski sağlayıcıyı tüm kurallardan tamamen kaldırın.