DefaultInfo örneğinde aşağıdaki alanlar bulunur: filesfiles_to_rundata_runfilesdefault_runfiles
Üyeler
DefaultInfo
DefaultInfo DefaultInfo(files=None, runfiles=None, data_runfiles=None, default_runfiles=None, executable=None)
DefaultInfo oluşturucusu.
Parametreler
| Parametre | Açıklama |
|---|---|
files
|
depset; veya None;
varsayılan değer NoneBu hedef bazel komut satırında belirtildiğinde oluşturulacak varsayılan çıkışları temsil eden File nesnelerinin depset. Varsayılan olarak, önceden bildirilmiş tüm çıkışlar kullanılır.
|
runfiles
|
runfiles; veya None;
varsayılan değer NoneBu hedefin çalıştırıldığında ( run komutuyla veya araç bağımlılığı olarak) ihtiyaç duyduğu dosyaları açıklayan runfiles tanımlayıcısı.
|
data_runfiles
|
runfiles; veya None;
varsayılan değer NoneBu parametreyi kullanmaktan kaçınmanız önerilir (bkz. "Kaçınılması gereken runfiles özellikleri") Bu hedefin,data özelliği aracılığıyla bağımlılık olduğunda çalışması için gereken runfiles'ı açıklayan runfiles tanımlayıcısı.
|
default_runfiles
|
runfiles; veya None;
varsayılan değer NoneBu parametreyi kullanmaktan kaçınmanız önerilir (bkz. "Kaçınılması gereken runfiles özellikleri") Bu hedefin,data özelliği dışındaki bir özellik aracılığıyla bağımlılık olduğunda çalışması için gereken runfiles'ı açıklayan runfiles tanımlayıcısı.
|
executable
|
Dosya veya None;
varsayılan değer NoneBu kural executable veya test olarak işaretlenmişse bu, hedefi çalıştırmak için yürütülmesi gereken dosyayı temsil eden bir File nesnesidir. Varsayılan olarak, önceden bildirilmiş çıkış ctx.outputs.executable'dır.
|
data_runfiles
runfiles DefaultInfo.data_runfiles
data bağımlılık özelliği koşulunda çalıştırıldığında ihtiyaç duyduğu dosyaları açıklayan runfiles tanımlayıcısı. Çoğu durumda bunun yerine default_runfiles parametresini kullanın. Ayrıntılar için "runfiles features to avoid" (kaçınılması gereken runfiles özellikleri) başlıklı makaleyi inceleyin.
None tarihine kadar iade edilebilir.
default_runfiles
runfiles DefaultInfo.default_runfiles
run komutuyla veya araç bağımlılığı olarak) ihtiyaç duyduğu dosyaları açıklayan runfiles tanımlayıcısı.
None tarihine kadar iade edilebilir.
dosyalar
depset DefaultInfo.files
depset File nesneleri. Varsayılan olarak, önceden bildirilmiş tüm çıkışlar kullanılır.
None tarihine kadar iade edilebilir.
files_to_run
FilesToRunProvider DefaultInfo.files_to_run
FilesToRunProvider nesnesi.
None tarihine kadar iade edilebilir.
to_json
string DefaultInfo.to_json()
---incompatible_struct_has_no_methods ile devre dışı bırakılır. Kodunuzun bu özelliğin yakında kaldırılmasıyla uyumlu olduğunu doğrulamak için bu işareti kullanın. Yapı parametresinden bir JSON dizesi oluşturur. Bu yöntem yalnızca tüm yapı öğeleri (özyinelemeli olarak) dizeler, tam sayılar, boole değerleri, diğer yapılar, bu türlerin listesi veya dize anahtarları ve bu türlerin değerlerini içeren bir sözlükse çalışır. Dizelerdeki tırnak işaretleri ve yeni satırlar çıkış karakteriyle gösterilir. Örnekler:
struct(key=123).to_json()
# {"key":123}
struct(key=True).to_json()
# {"key":true}
struct(key=[1, 2, 3]).to_json()
# {"key":[1,2,3]}
struct(key='text').to_json()
# {"key":"text"}
struct(key=struct(inner_key='text')).to_json()
# {"key":{"inner_key":"text"}}
struct(key=[struct(inner_key=1), struct(inner_key=2)]).to_json()
# {"key":[{"inner_key":1},{"inner_key":2}]}
struct(key=struct(inner_key=struct(inner_inner_key='text'))).to_json()
# {"key":{"inner_key":{"inner_inner_key":"text"}}}
Kullanımdan kaldırıldı: Bunun yerine, yapıların dışındaki değerler için çalışan ve yapı alanı ad alanını kirletmeyen json.encode(x) veya json.encode_indent(x) işlevlerini kullanın.
to_proto
string DefaultInfo.to_proto()
---incompatible_struct_has_no_methods ile devre dışı bırakılır. Kodunuzun bu özelliğin yakında kaldırılmasıyla uyumlu olduğunu doğrulamak için bu işareti kullanın. Yapı parametresinden bir kısa mesaj oluşturur. Bu yöntem yalnızca tüm yapı öğeleri (özyinelemeli olarak) dize, tam sayı, Boole, diğer yapılar veya bu türlerin sözlükleri ya da listeleri ise çalışır. Dizelerdeki tırnak işaretleri ve yeni satırlar çıkış karakteriyle gösterilir. Yapı anahtarları sıralı düzende yinelenir. Örnekler:
struct(key=123).to_proto()
# key: 123
struct(key=True).to_proto()
# key: true
struct(key=[1, 2, 3]).to_proto()
# key: 1
# key: 2
# key: 3
struct(key='text').to_proto()
# key: "text"
struct(key=struct(inner_key='text')).to_proto()
# key {
# inner_key: "text"
# }
struct(key=[struct(inner_key=1), struct(inner_key=2)]).to_proto()
# key {
# inner_key: 1
# }
# key {
# inner_key: 2
# }
struct(key=struct(inner_key=struct(inner_inner_key='text'))).to_proto()
# key {
# inner_key {
# inner_inner_key: "text"
# }
# }
struct(foo={4: 3, 2: 1}).to_proto()
# foo: {
# key: 4
# value: 3
# }
# foo: {
# key: 2
# value: 1
# }
Desteği sonlandırıldı: Bunun yerine proto.encode_text(x) kullanın.