Bu sayfada, kalıcı çalışanların nasıl kullanılacağı, avantajları, koşulları ve çalışanların korumalı alanı nasıl etkilediği ele alınmaktadır.
Kalıcı işleyici, Bazel sunucusu tarafından başlatılan ve gerçek araç (genellikle bir derleyici) etrafında sarmalayıcı olarak işlev gören veya aracı kendisi olan uzun süreli bir işlemdir. Kalıcı çalışanlardan yararlanmak için aracının bir dizi derleme yapmayı desteklemesi ve sarmalayıcının aracının API'si ile aşağıda açıklanan istek/yanıt biçimi arasında çeviri yapması gerekir. Aynı işçi, aynı derlemede --persistent_worker işaretiyle ve işaretsiz olarak çağrılabilir. İşçi, aracı uygun şekilde başlatmaktan ve araçla konuşmaktan, ayrıca çıkışta işçileri kapatmaktan sorumludur. Her çalışan örneğine <outputBase>/bazel-workers altında ayrı bir çalışma dizini atanır (ancak bu dizin başlatılmaz).
Kalıcı çalışanları kullanmak, başlatma ek yükünü azaltan, daha fazla JIT derlemesine olanak tanıyan ve işlem yürütmede örnek için soyut söz dizimi ağaçlarının önbelleğe alınmasını sağlayan bir yürütme stratejisidir. Bu strateji, uzun süreli bir sürece birden fazla istek göndererek bu iyileştirmeleri gerçekleştirir.
Kalıcı çalışanlar Java, Scala, Kotlin ve daha birçok dil için uygulanır.
NodeJS çalışma zamanı kullanan programlar, işleyici protokolünü uygulamak için @bazel/worker yardımcı kitaplığını kullanabilir.
Kalıcı çalışanları kullanma
Bazel 0.27 ve sonraki sürümler, derlemeleri yürütürken varsayılan olarak kalıcı çalışanları kullanır. Bununla birlikte, uzaktan yürütme önceliklidir. Kalıcı çalışanları desteklemeyen işlemlerde, Bazel her işlem için bir araç örneği başlatır. Geçerli araç anımsalları için workerstratejiyi ayarlayarak derlemenizin kalıcı çalışanlar kullanacağını açıkça belirtebilirsiniz. En iyi uygulama olarak bu örnekte, worker stratejisine yedek olarak local belirtilmiştir:
bazel build //my:target --strategy=Javac=worker,local
Yerel strateji yerine işçi stratejisinin kullanılması, uygulamaya bağlı olarak derleme hızını önemli ölçüde artırabilir. Java için derlemeler 2-4 kat daha hızlı olabilir, bazen de artımlı derleme için daha hızlı olabilir. Bazel derlemesi, işçiler kullanılarak yaklaşık 2,5 kat daha hızlıdır. Daha fazla bilgi için "Çalışanların sayısını seçme" bölümüne bakın.
Yerel derleme ortamınızla eşleşen bir uzaktan derleme ortamınız varsa uzaktan yürütme ve çalışan yürütme yöntemini kullanan deneysel dinamik stratejisini kullanabilirsiniz. Dinamik stratejiyi etkinleştirmek için --experimental_spawn_scheduler bayrağını iletin. Bu strateji, çalışanları otomatik olarak etkinleştirir. Bu nedenle, worker stratejisini belirtmenize gerek yoktur ancak local veya sandboxed stratejisini yedek olarak kullanmaya devam edebilirsiniz.
Çalışan sayısını seçme
Her anımsatıcı için varsayılan çalışan örneği sayısı 4'tür ancak worker_max_instances işaretiyle ayarlanabilir. Mevcut CPU'ları iyi kullanma ile aldığınız JIT derleme ve önbellek isabetlerinin miktarı arasında bir denge vardır. Daha fazla çalışan olduğunda, daha fazla hedef, JIT'siz kod çalıştırma ve soğuk önbellekleri kullanmayla ilgili başlangıç maliyetlerini karşılar. Derlemeniz gereken az sayıda hedef varsa tek bir çalışan, derleme hızı ile kaynak kullanımı arasında en iyi dengeyi sağlayabilir (örneğin, 8586 numaralı soruna bakın).
worker_max_instances işareti, her mnemoni ve işaret grubu için maksimum işleyici örneği sayısını belirler (aşağıya bakın). Bu nedenle, karma bir sistemde varsayılan değeri kullanırsanız çok fazla bellek kullanabilirsiniz. Artımlı derlemelerde birden fazla çalışan örneğinin avantajı daha da azdır.
Bu grafikte, 64 GB RAM'e sahip 6 çekirdekli hiper iş parçacıklı Intel Xeon 3,5 GHz Linux iş istasyonunda Bazel'in (hedef //src:bazel) sıfırdan derleme süreleri gösterilmektedir. Her çalışan yapılandırması için beş temiz derleme çalıştırılır ve son dört derlemenin ortalaması alınır.
Şekil 1. Temiz derlemelerin performans iyileştirmeleri grafiği.
Bu yapılandırmada, iki çalışan en hızlı derlemeyi sağlar ancak tek bir çalışana kıyasla yalnızca %14 oranında iyileşme sağlanır. Daha az bellek kullanmak istiyorsanız bir işleyici iyi bir seçenektir.
Artımlı derleme genellikle daha da fazla avantaj sağlar. Temiz derlemeler nispeten nadirdir ancak derlemeler arasında tek bir dosyanın değiştirilmesi, özellikle test odaklı geliştirmede yaygındır. Yukarıdaki örnekte, artımlı derleme süresini gölgeleyebilecek bazı Java dışı paketleme işlemleri de vardır.
AbstractContainerizingSandboxedSpawn.java dosyasında dahili bir dize sabitinin değiştirilmesinden sonra yalnızca Java kaynaklarını yeniden derlemek (//src/main/java/com/google/devtools/build/lib/bazel:BazelServer_deploy.jar), 3 kat hızlanma sağlar (bir ısıtma derlemesi atlanarak ortalama 20 artımlı derleme):
Şekil 2. Artımlı derlemelerdeki performans iyileştirmelerini gösteren grafik.
Bu hız, yapılan değişikliğe bağlıdır. Yukarıdaki durumda, yaygın olarak kullanılan bir sabit değiştiğinde 6 kat hızlanma ölçülür.
Kalıcı çalışanları değiştirme
--worker_extra_flag işaretini, çalışanlara başlatma bayraklarını belirtmek için mnemonic ile anahtarlanmıştır. Örneğin, --worker_extra_flag=javac=--debug geçildiğinde yalnızca Javac için hata ayıklama etkinleştirilir.
Bu işaretin her kullanımı için yalnızca bir işçi işareti ve yalnızca bir anımsatıcı ayarlanabilir.
Çalışanlar yalnızca her bir hatırlatıcı için ayrı ayrı değil, aynı zamanda başlangıç işaretlerindeki varyasyonlar için de ayrı ayrı oluşturulur. Her bir anımsatıcı ve başlangıç işareti kombinasyonu bir WorkerKey olarak birleştirilir ve her WorkerKey için en fazla worker_max_instances çalışan oluşturulabilir. İşlem yapılandırmasının, kurulum işaretlerini nasıl belirtebileceği hakkında bilgi edinmek için sonraki bölüme bakın.
--worker_sandboxing işaretini geçmek, her çalışan isteğinin tüm girişleri için ayrı bir korumalı alan dizini kullanmasına neden olur. Korumalı alanın oluşturulması özellikle macOS'te biraz daha zaman alır ancak daha iyi doğruluk garantisi verir.
--worker_quit_after_build işareti, temel olarak hata ayıklama ve profil oluşturma işlemleri için kullanışlıdır. Bu işaret, bir derleme tamamlandığında tüm iş parçacıklarını çıkmaya zorlar. Ayrıca, çalışanların ne yaptığıyla ilgili daha fazla sonuç almak için --worker_verbose parametresini de iletebilirsiniz. Bu işaret, WorkRequest alanındaki verbosity alanına yansıtılır. Böylece, işleyici uygulamalarının daha ayrıntılı olması sağlanır.
Çalışanlar günlüklerini <outputBase>/bazel-workers dizininde (ör. /tmp/_bazel_larsrc/191013354bebe14fdddae77f2679c3ef/bazel-workers/worker-1-Javac.log) depolar.
Dosya adı, çalışan kimliğini ve anımsatıcıyı içerir. Her anımsatıcı için birden fazla WorkerKey olabilir. Bu nedenle, belirli bir anımsatıcı için worker_max_instances'ten fazla günlük dosyası görebilirsiniz.
Android derlemeleri için Android Derleme Performansı sayfasında ayrıntıları inceleyin.
Kalıcı çalışanları uygulama
Çalışan oluşturma hakkında daha fazla bilgi için Kalıcı çalışanlar oluşturma sayfasına bakın.
Bu örnekte, JSON kullanan bir işleyici için Starlark yapılandırması gösterilmektedir:
args_file = ctx.actions.declare_file(ctx.label.name + "_args_file")
ctx.actions.write(
output = args_file,
content = "\n".join(["-g", "-source", "1.5"] + ctx.files.srcs),
)
ctx.actions.run(
mnemonic = "SomeCompiler",
executable = "bin/some_compiler_wrapper",
inputs = inputs,
outputs = outputs,
arguments = [ "-max_mem=4G", "@%s" % args_file.path],
execution_requirements = {
"supports-workers" : "1", "requires-worker-protocol" : "json" }
)
Bu tanıma göre, bu işlemin ilk kullanımı /bin/some_compiler -max_mem=4G --persistent_worker komut satırını çalıştırmakla başlar. Foo.java derleme isteği şu şekilde görünür:
NOT: Protokol arabelleği spesifikasyonu "yılan büyük/küçük harf" (request_id) kullanırken, JSON protokolünde "deve büyük/küçük harf" (requestId) kullanılır. Bu dokümanda, JSON örneklerinde büyük/küçük harf kullanılır, ancak protokolden bağımsız olarak alan hakkında konuşurken yılan büyük/küçük harf kullanılır.
{
"arguments": [ "-g", "-source", "1.5", "Foo.java" ]
"inputs": [
{ "path": "symlinkfarm/input1", "digest": "d49a..." },
{ "path": "symlinkfarm/input2", "digest": "093d..." },
],
}
Çalışan, bunu stdin üzerinde yeni satırla sınırlandırılmış JSON biçiminde alır (requires-worker-protocol JSON olarak ayarlandığından). İşleyici daha sonra işlemi gerçekleştirir ve stdout'sinde Bazel'e JSON biçiminde bir WorkResponse gönderir. Daha sonra Bazel bu yanıtı ayrıştırır ve manuel olarak WorkResponse protosuna dönüştürür. JSON yerine ikili kodlu protobuf kullanarak ilişkili işleyiciyle iletişim kurmak için requires-worker-protocol, aşağıdaki gibi proto olarak ayarlanır:
execution_requirements = {
"supports-workers" : "1" ,
"requires-worker-protocol" : "proto"
}
Yürütme şartlarına requires-worker-protocol öğesini dahil etmezseniz Bazel varsayılan olarak çalışan iletişimini protobuf kullanacak şekilde ayarlar.
Bazel, WorkerKey değerini kısaltmadan ve paylaşılan işaretlerden türetmektedir. Bu nedenle, bu yapılandırma max_mem parametresinin değiştirilmesine izin veriyorsa kullanılan her değer için ayrı bir işleyici oluşturulur. Çok fazla varyasyon kullanılırsa bu durum aşırı bellek tüketimine yol açabilir.
Her işleyici şu anda yalnızca tek bir isteği işleyebilir. Deneysel çoklu işleyici özelliği, temel araç çoklu iş parçacıklıysa ve sarmalayıcı bunu anlayacak şekilde ayarlandıysa birden fazla iş parçacığı kullanılmasına olanak tanır.
Bu GitHub deposunda, Java ve Python'da yazılan örnek çalışan sarmalayıcılarını görebilirsiniz. JavaScript veya TypeScript ile çalışıyorsanız @bazel/worker paketi ve nodejs worker örneği faydalı olabilir.
İşçiler korumalı alanı nasıl etkiler?
Varsayılan olarak worker stratejisinin kullanılması, local stratejisine benzer şekilde işlemi bir korumalı alanda çalıştırmaz. --worker_sandboxing işaretini korumalı alan içindeki tüm çalışanları çalıştıracak şekilde ayarlayabilirsiniz. Böylece, aracın her yürütmesinin yalnızca olması gereken giriş dosyalarını gördüğünden emin olursunuz. Araç, istekler arasında dahili olarak (ör. önbelleğe alma yoluyla) bilgi sızdırmaya devam edebilir. dynamic stratejisini kullanmak için çalışanların korumalı alana yerleştirilmesi gerekir.
Derleyici önbelleklerinin işleyicilerle doğru şekilde kullanılmasına izin vermek için her giriş dosyasıyla birlikte bir özet gönderilir. Böylece derleyici veya sarmalayıcı, dosyayı okumak zorunda kalmadan girişin hâlâ geçerli olup olmadığını kontrol edebilir.
İstenmeyen önbelleğe almaya karşı koruma sağlamak için giriş özetlerini kullanırken bile, korumalı alan çalışanları, önceki isteklerden etkilenen diğer dahili durumları saklayabileceğinden, saf korumalı alana kıyasla daha az katı korumalı alan sunar.
Multiplex çalışanları, yalnızca çalışan uygulaması destekliyorsa korumalı alana alınabilir. Bu korumalı alan, --experimental_worker_multiplex_sandboxing işaretiyle ayrı olarak etkinleştirilmelidir. Daha fazla ayrıntı için tasarım dokümanındaki bilgileri inceleyin.
Daha fazla bilgi
Kalıcı çalışanlar hakkında daha fazla bilgi için aşağıdakilere bakın: